జీవన వాహిని

జీవన వాహిని పావని..

కలియుగమున కల్పతరువు..

నీడ నీవని..

కనులు తుడుచు కామధేను..

తోడు నీవని..

వరములిచ్చి భయము తీర్చి..

శుభము కోర్చు గంగాదేవి..

నిను కొలిచిన చాలునమ్మ..

సకల లోకపావని..

భువిని తడిపి దివిగ మలచి..

సుడులు తిరుగు శుభగాత్రి గంగోత్రి..

గలగలగల గంగోత్రి..

హిమగిరిదరిహరిపుత్రి..

మంచు కొండలో ఒక కొండవాగులా..

ఇల జననమొందిన విరజావాహిని..

విష్ణుచరణమే తన పుట్టినిల్లుగా..

శివగిరికి చేరిన సురగంగ నీవని..

అత్తింటికి సిరులనొసను అలకనందమై..

సగర కులము కాపాడిన భాగీరధివై..

బదరీవన హృషీకేశ..

హరిద్వార ప్రయాగముల..

మణికర్ణిక తనలోపల..

వెలసిన శ్రీవారణాసి గంగోత్రి..

పసుపు కుంకుమతో..

పాలు పన్నీటితో..

శ్రీగంగపు ధారతో..

పన్చామ్రుతాలతో..

అంగాంగం తడుపుతూ..

దోషాలను కడుగుతూ..

గంగోత్రికి జరుపుతున్న..

అభ్యంగల స్నానం..

అమ్మ గంగమ్మ..

క్రిష్నమ్మకి చెప్పమ్మ..

కష్టం కలిగించొద్దని..

యమునకి చెప్పమ్మ..

సాయమునకి వెనకాడొద్దని..

గొదారికి కావేరికి..

ఏటికి సెల ఏటికి..

కురిసేటి జడివానకి..

దూకే జలపాతానికి..

నీ తోబుట్టువలందరికి..

చెప్పమ్మా మా గంగమ్మా..

జీవనదివిగా ఒక మోక్ష నిధివిగా..

పండ్లుపూలుపసుపుల పారాణి రాణిగా..

శివుని జటలనే తన నాట్యజతులుగా..

జలకమాడు సతులకు సౌభాగ్యధాత్రిగా..

గండాలను పాపాలను కడిగివేయగా..

ముక్తినదిని మూడుమునకలే చాలుగా..

జలదీవెన తలకుపోసె..

జననీ గంగాభవాని..

ఆమె అండ మంచుకొండ..

వాడని సిగపూదండ గంగోత్రి..